Met opzet en grove nalatigheid van de vervoerder een deel. 1

De aansprakelijkheid van de vervoerder voor schade tijdens het transport en de vertragingen in het transport, zowel in binnen-en buitenland is onderworpen aan diverse beperkingen aan zowel de regels met betrekking tot de hoeveelheid. Een manier om deze beperkingen te vermijden door het slachtoffer is een verwijzing naar de schuld is van opzet of grove schuld van de vervoerder.

Het principe van het risico

De aansprakelijkheid van de vervoerder die voortvloeien uit de vervoerovereenkomst gebaseerd op het principe van risicospreiding. Om deze reden kan de vervoerder gedwongen worden tot betaling van schadevergoeding, zelfs als zij voldeden aan de grootst mogelijke zorgvuldigheid bij de uitvoering van haar verplichtingen. Dit vormt een belangrijke vergemakkelijken de behandeling van aanvragen door de gelaedeerde, die in veel gevallen niet in staat zijn om ongepaste betaling aan te tonen van de vervoerder, zoals het heeft geen kennis van hoe goederen werden vervoerd. De strengere test van aansprakelijkheid van de vervoerder zijn grotendeels gecompenseerd door de catalogus van de uitzonderingen, gunstig voor vermoedens van de vervoerder en de grenzen van de bedrag van de schadevergoeding. Met deze regeling de belangen van beide partijen bij de overeenkomst voor het vervoer zijn beschermd in dezelfde mate, en het dwingende karakter van het merendeel van de normen van het vervoer wet maakt, dat de economisch sterkere partij bij de overeenkomst niet kan opleggen, de voorwaarden waaraan de balans als gevolg van de wet.

Wanneer de vervoerder in gebreke is gebleven

Regeling, waar de vervoerder is het hetzelfde, ongeacht de mate van zorgvuldigheid bij de uitvoering van de verplichtingen, maar het effect zou zijn demotiverend. Dragers zou niet te afhankelijk zijn van diensten van hoge kwaliteit, omdat telkens dezelfde principes. Daarom is het begrijpelijk, dat zowel de nationale wetten en internationale bepalingen werden geïntroduceerd, welk merk slecht uitvoeren van de drager. Ze beschermen ook tegen het gebruik van een persoon die door de dragers grenzen van de aansprakelijkheid op grond van de regels in situaties, zulk een voorrecht wanneer de vervoerder het gedrag van niet verdient.

De nationale wetgeving

De bepalingen van de wetgeving met betrekking tot opzet of grove schuld kook te vervoeren naar een regel - kunst. 86 dat, dat voorzien in de wet beperkt het bedrag van de vergoeding is niet van toepassing, indien de schade het gevolg is van opzet of grove schuld van de vervoerder. Wat betekent dit in de praktijk? De houder hoeft niet bepaal dan het bedrag van de schadevergoeding op basis van een goed gedefinieerde elementen (prijs als gevolg van de rekening, waarde van de goederen van hetzelfde type, enz.), en de vergoeding voor andere schade dan de zending zal worden beperkt tot tweemaal het bedrag van vervoerbare. U keert terug naar de algemene regels voor het bepalen van compensatie zoals beschreven in kunst. 361 § 2 k.c.

Het is vermeldenswaard, dat het effect hierboven beschreven alleen plaats indien blijkt door een geautoriseerde, dat de schade het gevolg is van opzettelijk wangedrag of grove schuld van de vervoerder. Het slachtoffer moet dan niet alleen tonen, dat de vervoerder zich schuldig heeft gemaakt aan grove nalatigheid, maar ook, dat is wat de oorzaak van de schade die het gedrag van. Zo zal deze andere niet wetten toepassing, wanneer de goederen beschadigd is bij een ongeval tijdens het vervoer door een dronken bestuurder verricht, Als het ongeluk veroorzaakt door een ander, een dronken bestuurder had geen effect op het bestaan ​​en de omvang van de schade.

Opzettelijk of grove nalatigheid

In tegenstelling tot de schijn, voorbeelden van schade veroorzaakt door de vervoerders zijn niet ongewoon. Regelmatig zijn er gevallen van diefstal door frauduleuze goederenvervoer bedrijven, dat na het laden van de waarde van de goederen verdwijnen in de lucht. Opgemerkt, dat Als een onderaannemer heeft gemaakt aan een diefstal aan het einde van de keten van onderaannemers, beraadslagen de schuld kan worden toegeschreven aan alle vervoerders van de keten. Volgens de kunst. 5 pr. draad. carrier, die kent het vervoer van andere vervoerders, is verantwoordelijk voor hun daden en voor hun eigen. Het kan daarom, dat de entiteit, die uit te voeren due diligence-verzoek, zal uiteindelijk worden opgezadeld met de noodzaak van volledige schadevergoeding, als onderaannemer (onderaannemer of haar onderaannemers) bleken oneerlijk.

Maar terwijl de geest van de drager gewoonlijk niet een bijzonder probleem te interpreteren, o tyle veel moeilijker te grove schuld te definiëren bij de uitvoering van de vervoerovereenkomst. Hoe kan ik de nauwkeurigheid te bepalen voor, waarop de vervoerder is verplicht? Het is noodzakelijk te verwijzen naar het Burgerlijk Wetboek en kunst. 355 § 2 dat, dat de due diligence van de schuldenaar in de loop van zijn bedrijfsactiviteit moet worden bepaald met inachtneming van de professionele aard van deze activiteit. Ze zeggen in het kort uit de drager als een professionele, kunt u een hoger niveau van zorg verwachten dan de gemiddelde persoon. In een van de arresten van het Hof van Cassatie verklaarde, dat de essentie van de economische activiteit is een vereiste te hebben geïntegreerd over de nodige expertise, omvat niet alleen een zuiver formele kwalificaties, maar ook de ervaring van de beroepspraktijk en de vastgestelde normen voor de gebruikelijke.

Onzorgvuldigheid kan tot uiting komen in twee vormen. De eerste dader is zich hiervan bewust, dat hun gedrag zou kunnen schaden, maar ten onrechte geloofd, Dit voorkomt beschadiging (np. bestuurder, die ziet dat de kanteling is beschadigd, maar gaat ervan uit, dat het niet zal regenen, zodat goederen niet nat worden). De tweede persoon wist niet, die schadelijk kunnen zijn, ook al moet de bewustwording (np. bestuurder, die een voertuig op een hoog, geen bewustzijn, dat hij moet controleren zijn hoogte voor de tunnel).

Maar is grof onzorgvuldig?

Deze richtlijnen kan de conclusie, Wanneer de vervoerder niet heeft voldaan als een goede huisvader. Echter, om het moeilijker de grens tussen "normale" grove nalatigheid en niestarannością. Geschillen in de literatuur werd uitgevoerd, of een dergelijke grens moet worden bepaald op basis van de mentale houding van de dader, of gelet op objectieve factoren, zoals universele voorzorgsbeginsel. Uiteindelijk won de laatste begrip. Algemeen wordt aangenomen dat, met deze laatste dat we te maken in een situatie strijd zijn met de meest elementaire gedragsregels, u mag verwachten van de vervoerder, en die zijn duidelijk aan een redelijk persoon. Soms wordt grove nalatigheid gedefinieerd als een gebrek aan zorgvuldigheid, verwacht mag worden van mensen op witted. Bijvoorbeeld, een van de oordelen was, die behoren tot die categorie zal een zaak van willekeurige wijzigingen in de overeengekomen route te zijn en dat het verlies van contact met de bestuurder, waardoor het onmogelijk is om zijn verblijfplaats te bepalen.

Het gebrek aan uitgebreide rechtspraak en wettelijke definitie, echter, maken, die zelden gedrag te beoordelen, als grove nalatigheid, zal de vervoerder in staat zijn om eenduidig. Er is altijd een risico, dat wat men rechtbank zal worden beschouwd als een simpele onvoorzichtigheid, een ander kan strenger worden behandeld. Hetzelfde geldt voor verzekeringen, waarvan de algemene voorwaarden van de aansprakelijkheidsverzekering vervoerders vaak wijzen, waar de schade is veroorzaakt door grove schuld van de vervoerder. Maar het lijkt, dat tot de base case zal niet worden uitgebreid tot een aantal specifieke voorbeelden beschouwd als grove nalatigheid van de Hoge Raad, het moeilijk is een uniforme dit gebied.