De inspiratie op dit bericht schrijven was mijn betoog over de aard van het vervoerrecht (ius ius cogens czy dispositivum) met bekende advocaat in de transportsector. Beata Janicka tijdens het seminar. Aansprakelijkheid regels verlader en de vervoerder de Verzekering Meeting Point.
In de praktijk vaak zijn gevallen geweest (vooral bij koerier), wanneer de vervoerovereenkomst limiet voor vergoeding van schade tijdens het transport of een vertraging in de levering wordt vastgesteld op het niveau van af te wijken van de bepalingen van verkeersrechten of het recht van een internationaal verdrag. Nog steeds de vraag blijft geldig, of contractuele beperkingen zijn aansprakelijkheid aanvaardbare drager met betrekking tot wettelijke regeling.
Internationaal vervoer
Bij internationale reizen levert geen bijzondere antwoord op de. Elk van de Overeenkomst betreffende de aansprakelijkheid van vervoerders (CMR-verdrag met betrekking tot vervoer over de weg, De COTIF met betrekking tot het spoor, Het Verdrag van Montreal en het Verdrag van Warschau voor lucht) Enerzijds van de vergoedingslimieten (kunst. 23 paragraaf. 3 CMR, kunst. 30 CIM - Bijlage B van het COTIF, kunst. 21-22 Verdrag van Montreal ik kunst. 22 Verdrag van Warschau), de andere, dat alle bepalingen die in strijd zijn met de bepalingen van het Verdrag zijn ongeldig (kunst. 41 CMR, kunst. 5 CIM - Bijlage B van het COTIF, kunst. 26 ik 49 Verdrag van Montreal, kunst. 22 ik 32 Verdrag van Warschau).
Nationaal vervoer
De situatie is enigszins anders met betrekking tot het nationale vervoer. Transport Law, bevat de kunst. 80 limiet van verschuldigde vergoeding voor schade tijdens het transport, Echter, bij het ontbreken van een bepaling een verbod op het op andere wijze. Het is dus mogelijk keuze op dit gebied, en de partijen kan wijzigingen in de wettelijke voorschriften? De algemene mening van deskundigen in het vervoer de wet, zodat de vraag moet worden beantwoord in de negatieve. In de literatuur over vervoerrecht duidelijk domineert het uitzicht, dat het verkeer wetten zijn in de overgrote meerderheid van de verplichte. Verschillende uitzicht, in de praktijk, niet in de grote wetenschappelijke publicaties. Benadrukt wordt, vervoerrecht dat de bepalingen een compromis tussen de belangen van de vervoerders en hun klanten vertegenwoordigen, die niet mag als gevolg van een sterkere onderhandelingspositie van beide partijen worden geschonden (het beste bewijs van het gevaar zijn die worden toegepast door internationale koerier). Geef ook aan, dat als de verkeersregels zou kunnen worden gewijzigd op alles zou niet nodig om de bestaande regelgeving in het Burgerlijk Wetboek. Voorts wordt opgemerkt, dien aard zijn dat de Poolse wetgeving is een uitdrukking van mondiale trends, zoals blijkt uit inschrijvingen in de verschillende internationale verdragen.
De Hoge Raad heeft tot nu toe direct op het onderwerp niet te uiten, hoewel het in sommige uitspraken bevestigd het dwingende karakter van de verschillende vervoersmogelijkheden wet. Je moet ook niet vergeten, dat arrest van de Hoge Raad van 25 Januari 2007 r. ref. Act V CSK 420/06 soms aangevoerd als basis voor de wijziging van de bepalingen van het vervoerrecht, duidelijk, dat een dergelijke wijziging is alleen mogelijk binnen de grenzen van artikel. 3531 k.c. Wijzigen zodanig kan het zich niet verzetten tegen de dwingende bepalingen, die - zoals hierboven beschreven - bevat het grootste deel van het transport wet.
Opgemerkt, dat de absolute aard van het transport wet vestigt ook de aandacht van de voorzitter van het Bureau van concurrenten en consumenten zowel in consumentengids voor voor het vervoer, of in rapporteren betreffende de werking van koeriersbedrijven.
Ook Register van verboden bedingen beslissingen van het Hof van mededinging en consumentenbescherming vond een aantal bepalingen die het bedrag van de vergoeding betaald door de vervoerders in verband met de wettelijke voorschriften. De clausules zijn verboden voor het vervoer, echter onderworpen aan een ander item.
Dus, wees voorzichtig, bij de beoordeling van de reikwijdte van de aansprakelijkheid van de vervoerder in de eerste plaats laten leiden door de wet, en niet de contractuele bepalingen.
Jaren geleden worstelde ik met de kunst 51 paragraaf. 1 vervoerrecht (Totaal beruchte zaak). Dit recept fantastische gunsten drager. Wg SN:
Die voortvloeien uit artikel. 51 paragraaf. 1 Handelen 1984 r. – Vervoer wet van de ontvanger om verzendkosten te betalen aan de vervoerder het vervoer is nog, hadden gesloten uit de contractuele relatie tussen de zender en de ontvanger van de zending was te wijten, dat de slede is alleen in het afzender.
Nachtmerrie.
Feit, vooral omdat klanten hebben er geen idee van, wat ze worden bedreigd door de zeer ontvangst van de zending. Alle zorgen, maar ik kan gerust klanten – De meeste luchtvaartmaatschappijen weet niet, beweren dat ze net zo genieten van de ontvangers. En door de manier waarop wat was de strijd met deze bepaling?
Misschien is dit niet het onderwerp, maar ik wil de kwestie van de aansprakelijkheid van de vervoerder en expediteur te verhogen van de verzekering OCP en OCS. Ik betreur, dat ik mocht niet deelnemen aan de opleiding van maart mec. Janicka, Ik weet dat ze waren in deze zaken, en waarschijnlijk is alles helder en duidelijk, maar voor mij niet tot het einde. Namelijk, veel verzekeringsmaatschappijen in hun T & C bevatten bepalingen om de aansprakelijkheid van de verzekeraar uit te sluiten in geval van schade veroorzaakt door opzet of grove schuld van een persoon, waarvoor de verzekeringnemer verantwoordelijk is, die namens hem optreedt, onder het gezag van of namens.
Begin met trappen, wanneer de verlader of de vervoerder kiest (vaak van de beurs of Trans Tomicom) carrier-onderaannemer, die blijkt een fraude. Goederen verloren, transport bedrijf als vermeld in het handelsregister, maar de fysieke spoor van haar vergeefse zoektocht naar. Verzekeringsmaatschappijen vaak weigeren de betaling van een vergoeding - te verwijzen naar het opzettelijk toebrengen van schade door een derde, en indien het twijfelachtig, het kan altijd wijzen op de grove schuld van de verlader / vervoerder. De tekst van artikel. 827 § 1 ik 2 k.c. het heeft geen zin in de discussie over, maar de interpretatie van de begrippen opzet en grove nalatigheid bij de uitvoering van verzekeringsmaatschappijen - de meeste ook! Met verbazing Ik ga akkoord met de positie van een aantal makelaars, in dergelijke situaties, die adviseren van klanten, "nederig" voor een verzekering, want als de vervoerder was een boef, Deze klant zeker handelde onzorgvuldig. Alle Ik stel voor om, een bespreking van de mate van nalatigheid - of grove, of misschien gewoon de gebruikelijke. Een due diligence is zeker in het houden van de klant was niet ...
Ik denk het niet, onderaannemers die misleiding zich automatisch het ontbreken van due diligence bepaalt, opzet of grove schuld van de schade, als een verlader / vervoerder is verantwoordelijk. Het is, na de afgifte van beoordeling van de feiten van de zaak. Ondertussen zijn alle in een adem wordt verwezen naar de "ongelukkige" de beslissing van het Hof van Beroep in Bialystok I Aca 49/06 - The Crown argument in handen van verzekeringsmaatschappijen. Ondertussen kunt u niet akkoord met de stelling dat besluit los van de feiten, die in het geval was uniek, een ernstige schending van de zorgplicht wetgeving. Moest een oogpunt van verzekeringsmaatschappijen te nemen, is de basis van dit arrest dat een verzekering die dekking voor de geselecteerde carrier, die blijkt te zijn een fraude, bestaat niet. Dezelfde situatie bestaat voor de beoordeling van de schuld bij de keuze van de expediteur. U kunt wagen om te zeggen, die niet kunnen worden (zoals uitgelegd door de concepten van professionele lichaamsverzorging, schuldig aan nalatigheid in de selectie en) gebruik maken van internet vrachtbeurs (en toch expediteurs / dragers terug naar het als een laatste redmiddel) als, dat in geval van verlies van de goederen, te rechtvaardigen acties, zo voorzichtig. Kortom: het gebruik van exchange = nalatigheid, gebrek aan voortvarendheid, Wijn in de selectie.
Enig licht op deze kwesties de uitspraak van het Hooggerechtshof gooide CSK V 149/09. Maar nog steeds niet duidelijk wat moet de standaard van zorg verlader / vervoerder, aan onderaannemers van de beurs te gebruiken was op zichzelf geen schending van de regels het geven van dekking wordt. Rechtbanken zullen altijd repareren, tenzij eigen inzicht (in dit geval, ondanks een vrij grondige controle aan de vervoerder van de beurs ze zijn onvoldoende geacht). Als het gaat om de opzet van andere mensen dat de schade veroorzaakt, Hier is geen eenvoudige zaak. Naar mijn mening, kun je nog wel de verantwoordelijkheid van de verlader / vervoerder van aansprakelijkheid voor de opzet van de carrier-bedrieger, maar slechts voor een opzet van een bedrijf medewerker niet meer (omdat er geen element directe besturing).
Dit onderwerp zal natuurlijk, onderwerpen om uit te kiezen, maar er is veel, en door het gebrek aan tijd kun je ze niet allemaal tegelijk behandelen 🙂 Dus nu maar kort, Ik zie deze kwestie. In de eerste Poolse transportverzekering markt over het algemeen van slechte kwaliteit producten als, Ik ben soms verbaasd, Waarom een dergelijke verzekering dragers. De markt is in feite een verzekeringsmaatschappij die gespecialiseerd is in dit type van verzekering en met een heel redelijke voorwaarden, maar omdat de dekking is de goedkoopste, Iedereen koopt de concurrentie, die vaak geven slechts een illusie bescherming.
Het deel van Meritum. Ik, de een onderscheid tussen twee punten: verlader aansprakelijkheid op grond van fout in de keuze van de aannemer en de verplichting tot de verzekering voor schade veroorzaakt door opzet of grove schuld. De basis voor de analyse van de geldigheid van vorderingen op verzekeraars om te beoordelen, zelfs als de verzekerde aansprakelijk is voor schade. En in deze fase wordt getest, of expediteur de nodige zorgvuldigheid bij het selecteren van. Alleen als deze test komt negatief, moeten worden onderzocht, of drager (waarbij in dit geval de verzender verantwoordelijk) schuldig gemaakt aan grove nalatigheid of opzettelijk, die sluit aansprakelijkheid verzekering. In deze tweede fase, niet langer enige betekenis, hoe voorzichtig waren de acties expediteur – want hij is verantwoordelijk voor de acties van de drager, het telt slechts, hoe het effect van deze bijzondere luchtvaartmaatschappij hebben. Als we te maken hebben met de vervoerder bedrieger, moet worden beschouwd als schade veroorzaakt door opzet, ongeacht van de zorg leveren op dit gebied.
Voor de keuze van de vrachtbeurs – is alleen relevant voor verladers. Vanuit het perspectief van de aansprakelijkheid van de vervoerder maakt niet uit wat due diligence 'bij het selecteren van onderaannemers voldaan, en dus is het verantwoordelijk voor zijn daden als voor hun eigen. Dus zelfs als de vervoerder zijn de grootst mogelijke zorgvuldigheid bij het selecteren van aannemers, Als de onderaannemer was een boef, drager om de hoofdverantwoordelijkheid te dragen, alsof hij opzettelijk schade heeft toegebracht.
En wat betreft de mate van zorgvuldigheid. Het feit dat we allemaal profiteren van de beurzen naar mijn mening geen voldoende argument ten gunste van de, dat is beperkt tot het controleren van de documenten in de aandelenmarkt is voldoende. Er moet een grote kans zijn, dat de drager wordt gekozen uit de aandelenmarkt is niet schadelijk voor. Dus eerst je nodig hebt om alle documenten te controleren op het gebied van levenservaring – als het bedrijf wordt nieuw opgerichte, misschien niet vertrouwt haar kostbaar goed en het aan minder kostbare lading te bekijken. Datatransport licentie kan worden gecontroleerd, als bedrijf. Wat ik geloof dat de te verzekeren, dat het niet noodzakelijk (Immers, in geval van fraude, en dus niets van te maken niet krijgt), maar het gebrek aan een beleid moet zijn om twijfel te trekken. Ik denk dat alle dragers zijn eigenlijk verzekering handelen, Dus, dat het niet zorgvuldig gecontroleerd.
Het is alleen de snelle. Voor zeker dat dit onderwerp terug te komen, omdat de problemen gewoonlijk. Niet meer dan twee weken geleden kwam naar me toe juist dit soort dingen.
Ik begrijp, waarvan u denkt dat moeilijk zal zijn om aanspraken expediteur te verdedigen, dat er geen fout in de keuze van de drager, die bleek een fraude? Zelfs de bekleding werkt zorg te 200 % niets kan? Dus het lijkt erop dat, dat fraude is gelijk aan schuld van de vervoerder bij de keuze van de kant van de verlader. Om ironia, Ze kunst. 827 § 2 k.c. was om de deur te openen om de aansprakelijkheid van verzekeraars uit te breiden, en in de praktijk uit te werken precies het tegenovergestelde.
Het analyseren van de rechtspraak ter beschikking om te komen tot de conclusie, dat weerlegging van het vermoeden van schuld in de keuze van de perszijde is bijna onmogelijk. Vooral, de vervoerder is geselecteerd door de beurs website.
Neem bijvoorbeeld de feiten zoals die in het vonnis V CSK 149/09: Transporteur werkt met Tomicom, maar niet beperkt tot veiligheid en verificatie door de beurs website. Daarom is de drager vraagt documenten, waarna controleert. Voer een telefonisch interview met de vervoerder en controleer of de betrouwbaarheid van contact met een ander bedrijf, uit te voeren orders waarvoor. Het Gerecht stelt vast, Maar deze waren onvoldoende stappen om de betrouwbaarheid van de vervoerder te beoordelen. Het Hof wijst er in dit “verlader schuld van het ontbreken van zorg in de selectie”. Maar ik vrees, dat zelfs de naleving van extra stappen, genoemd door het Hof van Beroep de uitspraak van het verzekeraar niet overtuigen, dat de fout niet bij de selectie. Verzekeraars zijn onwaarschijnlijk dat handelingen van de zorg verladers te onderzoeken - als er schade als gevolg van fraude drager, voor hen meteen betekent het schuldgevoel bij het kiezen van. Niet omgaan met de beoordeling in twee fasen, maar rechtstreeks naar de basis van hun aansprakelijkheid voor schade.
En door de manier waarop ik vraag om mijn priv'a invloed heeft op de TU is de enige "normale" omstandigheden.
Dus zoals ik al schreef – wanneer de wijn de selectie, vervoerder en de fraude zijn twee verschillende zaken, niet uit te sluiten van de verdediging van aanspraken expediteur. Zelf bedrog is niet in staat te pronken zodat er geen storing, dat dit de eerste bedrog na een onberispelijke uitvoering van een aantal orders. Als de verzender in dit geval de nodige zorgvuldigheid, gerechtigd zou zijn tot op de afwezigheid van schuld vertrouwen in de selectie. Selectie door de beurs website, zonder twijfel, moeilijke taak, maar naar mijn mening niet in de weg. Als het bedrijf op de beurs voor een lange tijd, voltooide een aantal orders, Vracht contact met andere aannemers, licentie gecontroleerd verzendkosten, registratiedocumenten, geleerd over het wagenpark, kantoor, etc.. Ik, Ik – in de praktijk moeilijk te verwezenlijken. Maar niet onmogelijk. Ik, verzender die de opdrachtnemer gerechtigd is te verwachten, remover die zullen leiden tot iets meer dan de prijs van de aandelenmarkt en de betrouwbaarheid van het transport drager.
Wat de uitspraak van het Hooggerechtshof – eigenlijk heel vergaande eisen rechter en naar mijn mening, moeilijk te verdedigen in termen van gevoel van de expeditie-overeenkomst. Het komt omdat de situatie, dat de verlader verantwoordelijk is voor de vervoerder als onderaannemer.
En als voor de verzekeringsactiviteiten – Weliswaar, planten die normaal gesproken rekenen op de vrijstelling onmiddellijk, aan de andere kant is het niet verrassend, omdat vergemakkelijkt werk, aangezien ongeacht de fout in de selectie resultaat hetzelfde – geen reden voor compensatie, omdat het ontbreken van storing in de selectie, hetzij vanwege de uitsluiting in termen van gebruik.
Dus als we bewijzen, dat we in de omstandigheden van feitelijke expediteur, in plaats van de contractueel vervoerder, dan udowodnimi, dat de drager zorgvuldig gekozen, maar hij beging een bewuste fraude (Dus bij het kiezen van een wijn verlader was), Deze verzekering bescherming die we hebben niet de – omdat ze uit zijn op het gebied van gebruik? Maar zoals we zullen wel zien,,, dat in dezelfde zaak, was er geen fout in de selectie, Dit op zijn beurt, is er geen basis voor claims van de verzekering, omdat er geen storing of gebrekkige prestatie van um. doorsturen. Er zijn dus geen gronden voor schadeclaim, en de opdrachtgever moet direct gaan met de aanspraak op przezwoźnika-fraude en laat een expediteur alleen (geeft hij leiding aan de aanspraak op de verkeerde entiteit)?
Vaststelling van het standpunt: “OK, Maar ik ben ook een contractueel vervoerder, niet alleen de expediteur, Tot slot de belangrijkste ingevoerd me in de vrachtbrief onder de post. 16”, van wat je zegt, een schot in de knie, omdat – de drager – niets kan ons redden van de gevolgen van opzettelijk wangedrag van de onderaannemer en de inrichting niet altijd overeen (GTC is de uitsluiting van).
Ik denk dat, dat het mogelijk vast te stellen de structuur, waar de verzender geldt voor de fout in de keuze van reageert, opzet of niet, maar als de klant kan niet met succes aanspraak maken op vergoeding van de dader, Dit is echter geschonden worden essentialia negotii forwarding met als gevolg dat er redenen zijn om de vordering van de oc?
Als de wijn selectie was, Algemene Voorwaarden en werkt voor een schadeclaim is niet. Als er storing in de selectie, expediteur reageert niet, en daarom is de verzekering. Remover, die wil worden behandeld als de contractueel vervoerder, loopt zeer in strijd is met hun eigen belangen. Nadruk moet worden gelegd, dat is de enige expediteur. Zelfs als het wordt toegevoegd aan de vrachtbrief, Dit is niet doorslaggevend. De sleutel is de gehele overeenkomst tussen de opdrachtgever en expediteur – als het onderwerp van een overeenkomst niet uit te voeren, en de organisatie, Er is een scheepvaartmaatschappij contract. Natuurlijk, de expediteur kan de opdracht uit te voeren als drager, maar niet beslissen vermelding in de zending, vooral als vult de afzender. En wat betreft dit laatste punt – is de persoon die bevoegd om effectief de naleving van hun vorderingen op de bedrieger is niet relevant voor de verantwoordelijkheden van de verlader – of voorzien zijn van de schuld in de selectie en vervolgens de bijbehorende, of. Houd in gedachten, dat als het is scheepvaart in eigen naam maar voor rekening van de klant, Expediteur is verplicht over te dragen aan de primaire vordering van de vervoerovereenkomst. Anders verantwoordelijk voor de schade, die uit deze – in dit geval, het onvermogen om te gaan met de vordering.
Ik wil graag aandacht vestigen op een, een hele belangrijke kwestie, die grote invloed op de uitkomst van de vragen hebben gesteld bij het begin. Courier zich onder de wet – Postal wet. Het concept van koeriersdiensten zijn Communicatierecht, derogowana die net was door de op dat moment geldende wetgeving – Postal wet. De wetten regelen de verantwoordelijkheid van de post-en prijzen voor een item op een andere manier dan de wet van de lading en de desbetreffende verdrag. In deze situatie, om in eerste instantie vast te stellen of het nu gaat om quota beperkingen op het vervoer van zendingen uitgevoerd onder de wetten van de beweging (in het CMR-verdrag, ITP.) of op – Postwet. Nog een andere kwestie is, dat zeer vaak de regels van de vervoersonderneming, worden bepalingen opgenomen, dat de kernactiviteiten zijn beide bepalingen van de wet – transport wet en de bepalingen van de wet – de juiste post en in geval van problemen (schade, verlies van de zending) moeilijk te bepalen, een wettelijke regeling die van toepassing in dit geval.
In tegenstelling tot wat het lijkt, is het onderscheid niet zo moeilijk 🙂 Op basis van de bepalingen van de postwet kan alleen Poczta Polska als openbare operator. Dus koeriersbedrijven opereren onder Postwet alleen in gevallen waarin de uitvoering van de correspondentie. Als je draagt iets anders, het gaat om bepalingen van nationaal en internationaal transport wetgeving. En in dit geval is onaanvaardbaar zijn elk grenzen aan de som van de compensatie.
Een lange tijd geleden dat ik keek in de wet – de juiste post en ik kan het mis hebben, maar van wat ik me herinner van de diensten die zijn voorbehouden voor het publiek of de Poolse posterijen (natuurlijk, heel eenvoudig, en met uitzonderingen) betrekking hebben op posten van correspondentie en dergelijke aan 50 g. En dan hebben we het niet over postpakketten alleen betreffende de overbrenging. Pakketpost is een van de categorieën van artikelen.
Postal wet in de praktijk onderscheidt twee soorten zendingen: postpakketten die goederen geaccepteerd voor verzending door de openbare exploitant (kunst. 3 Item 13) en briefpostzendingen – elke niet-levering pakketten (kunst. 3 Item 18). Vandaar de conclusie, dat pakketpost kan alleen de Poolse posterijen. Dus, alle andere onderdelen dan de letter-post bestelde artikelen koeriersbedrijven zal het recht van het vervoer van toepassing. Deze positie aanvaardt ook het OCCP in zijn verslag over de kwaliteit van levering diensten: http://www.uokik.gov.pl/aktualnosci.php?news_id=563
Alleen, dat dergelijke definities sluiten niet uit, andere entiteiten onder het recht van de e-mail niet kan aanvaarden items voor verzending naar de platen te verplaatsen. Postpakketten wordt bepaald door de, dat ze gewoon zijn dingen aanvaard door de openbare exploitant. Terwijl de rechter is de intentie van het zoeken naar de OCCP ontvangers te beschermen, zodat bij de inbedrijfstelling diensten al precies weten wat in verband met de aanbesteding van diensten hebben rechten en verantwoordelijkheden, Dit is geen wettelijke basis. Bovendien is een dergelijke uitlegging in strijd is met het hele idee van liberalisering van de postdiensten en de EU-richtlijnen, die de basis voor elke verandering in de post. Bovendien zou, indien de post door niet-openbare exploitant kon niet instemmen met het verkeer van goederen te verliezen elk gevoel van verdeling van de verrichte diensten onder de vergunning, op basis van de registratie van de operatoren en service, waarvan de praktijk is niet onderworpen aan beperkingen.
De volgende verklaring van de UKE om toestemming postdiensten te verstrekken:
http://www.uke.gov.pl/uke/index.jsp?place=Lead24&news_cat_id=138&news_id=1410&layout=9&page=text
En net hier ligt het probleem – wetgever in strijd is – als het gaat om brievenpost dat de zaak eenvoudig is omdat de wet van de postrichtlijn, in termen van bewegende dingen is helaas een groot probleem want het is de facto bedrijf voor het vervoer bepaalt onder welke regels die voor het vervoer van de zending – volgens de wetgeving of postverkeer.
Ik ga akkoord, dat er geen duidelijk antwoord in de regels, maar naar mijn mening, de uitlegging van de OCCP is de enige verstandige. Er is geen twijfel, dat het probleem zou kunnen alleen van toepassing op zendingen naar 2 kg – een zwaardere pakketten zijn niet buiten het toepassingsgebied van de postdiensten. Ik ben het niet eens met de stelling, terwijl, dat een dergelijke uitlegging zou zinloos de divisie voor diensten vereisen en waarvoor geen vergunning. Het enige dat overblijft is het hele scala aan zakelijke gebieden buiten de dienst van de dingen die minder wegen dan 2 kg.
Hallo,
Ik heb een vraag dot. gelden voor de betaling van de ontvanger of afzender van de goederen op de kern. van dit artikel. 51 Wet. Wordt de betaling kan ook gelden voor rederijen, het enige vervoer?
@ Lucky
Kunst. 51 paragraaf. 1 is alleen van toepassing op vervoerovereenkomsten.
Dank , Ik heb onlangs op zoek naar informatie over dit onderwerp
voor een lange tijd en de jouwe is de beste die ik heb
kwam op tot nu toe. Maar, hoe zit het met de onderste regel?
Weet je zeker dat over de bron?