O aktywnych sposobach obrony przed roszczeniami w publikacji pokonferencyjnej

Last year informed a scientific conference organized by the Regional Council of Advocates in Gdańsk entitled. “Transport Law: Morze, Ląd, Powietrze”. Recently published a monograph-conference, which included articles which are to develop a lecture presented at the conference. Among these items was also my paper on active defense against claims for damages in international road transport 🙂

Post-conference publications

It is a very good habit of many scientific conferences to publish after their end a publication containing a collection of articles devoted to the issues discussed at the conference. Niestety pomimo wcześniejszych nadziei nie udało się stworzyć takiej monografii po poprzedniej konferencji “Traffic right in land transport national and international”. Osoby zainteresowane mogą jednak zapoznać się z moim artykułem pt. Ubezpieczenia transportowe w polskich realiach – rzeczywista czy pozorna ochrona ubezpieczonego?, który miał znaleźć się w tej publikacji.

Tym razem obyło się bez problemów wydawniczych i nakładem Wydawnictwa C.H. Beck ukazała się książka pt: Prawo transportowe Morze, Ląd, Powietrze pod redakcją Dominiki Wetoszki. Książka jest dostępna zarówno w wersji papierowej jak i jako e-book. Znajduje się ona również w zasobach systemu Legalis. W publikacji zawarto 12 artykułów poświęconych transportowi morskiemu (5 Articles), lotniczemu (4 artykuły) i lądowemu (3 artykuły). Szczegółowy spis treści dostępny jest here.

 

Transport lądowy czyli o dochodzeniu roszczeń

 

Z racji prowadzonych spraw, ale również zainteresowań najciekawsza dla mnie jest część poświęcona transportowi lądowemu. Tak się złożyło, że wszystkie artykuły dotyczące tej gałęzi transportu zawarte w publikacji podjęły problematykę dochodzenia roszczeń z tytułu szkód związanych z transportem. Każdy z artykułów dotykał jednak innej strony tego zagadnienia.

Dr Dorota Ambrożuk zajęła się kwestią legitymacji czynnej czyli określeniem, kto może wystąpić z roszczeniami przeciwko przewoźnikowi. Podsumowała dorobek komentatorów i orzecznictwa w tej dziedzinie, który w przeważającej części skłania się ku legitymacji formalnej związanej z prawem do rozporządzania przesyłką. Sama autorka jednak postuluje odejście od tej zasady na rzecz legitymacji materialnej opartej na szkodzie w majątku osoby występującej z roszczeniem. Proponuje zarazem, by również w taki sposób interpretować przepisy Konwencji CMR, która poza przypadkiem zaginięcia przesyłki nie określa jednoznacznie, who is entitled to claim.

Przedmiotem artykułu prof. Krzysztofa Wesołowskiego stało się z kolei zagadnienie legitymacji biernej w przewozach realizowanych przez kilku przewoźników tj. przeciwko komu można w takich sytuacjach wystąpić z roszczeniami. W artykule opisano różną sytuację prawną przewoźników w zależności od tego, jakie przepisy znajdują zastosowanie (transport law, CMR Convention, przepisy RU/CIM, Konwencja Montrealska). Porównano również instytucje przewoźników podwykonawców i przewoźników sukcesywnych, podkreślając, że zbyt często są one sobie przeciwstawiane, choć regularnie mają miejsce przypadki, w których podwykonawcy są jednocześnie przewoźnikami sukcesywnymi. Bardzo ciekawy fragment dotyczy opisu charakteru odpowiedzialności przewoźników sukcesywnych w Konwencji CMR z tezami, że jest to odpowiedzialność solidarna, a zobowiązania przewoźników sukcesywnych niewymienionych w art. 36 CMR (and thus such, wobec których uprawniony może dochodzić roszczeń) are natural and their fulfillment for the benefit of the entitled person entitles to recourse claims. Especially the latter concept is very interesting, although at the same time debatable (I personally disagree with this view 🙂 ).

 

Active defense against claims

 

I also devoted my article to pursuing claims, ale z punktu widzenia podmiotów potencjalnie odpowiedzialnych za szkody powstały w związku z transportem i podjąłem temat aktywnej obrony przed takimi roszczeniami. Na czym polega aktywna obrona? W przeciwieństwie do obrony pasywnej, w której potencjalny pozwany biernie czeka aż osoba uprawniona zdecyduje się na skierowanie sprawy do sądu, w obronie aktywnej to domniemany sprawca szkody jest podmiotem inicjującym postępowanie sądowe.

Głównym celem aktywnej obrony jest doprowadzenie do rozstrzygnięcia sprawy w takim sądzie, w którym istnieje największe prawdopodobieństwo wygranej. You can not hide, że poglądy na temat charakteru umowy spedycji, pojęcia niedbalstwa zrównanego z winą umyślną czy szeregu kwestii związanych z interpretacją Konwencji CMR różnią się w poszczególnych krajach. To, w jakim kraju będzie rozpoznana sprawa, może więc mieć istotne znaczenie dla końcowego orzeczenia. W artykule wskazuję, jakie czynniki należy brać pod uwagę przy ocenie, czy warto podjąć się aktywnej obrony, a także w jakich sytuacjach jest ona możliwa, biorąc pod uwagę przepisy określające jurysdykcję sądów w tego rodzaju sprawach.

W Polsce takie postępowania nie są raczej wykorzystywane (choć sam już kilka zainicjowałem), ale w wielu krajach zachodnich zdarzają się regularnie, więc jest szansa, że i u nas będą występować coraz częściej.

If anyone is interested in the topic described, I invite you to read the entire book – really worth it 🙂

Spodobał Ci się ten artykuł?

Subskrybuj bloga, a otrzymasz wiadomość e-mail o każdym nowy wpisie

I agree to have my personal information transfered to MailChimp ( more information )

I will never give away, trade or sell your email address. You can unsubscribe at any time.

This entry was posted in News, A literature review. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Notify me of followup comments via e-mail. You can also Subscribe no comment on this entry.